E-Learning: From an Option to an Obligation
DOI:
https://doi.org/10.46328/ijtes.314Keywords:
E-learning, Quality assurance, COVID-19, Higher education, Kingdom of BahrainAbstract
Post COVID-19 outbreak, higher education practices changed considerably around the world. In Bahrain, institutions of higher learning as well as the country’s education quality authority have been challenged in different ways because of the pandemic and have been compelled to resort to e-learning and virtual approaches to quality reviews, respectively. This paper presents an analysis of e-learning in higher education in Bahrain and related quality assurance processes pre-and-post COVID-19. This is in addition to arriving at conclusions about what the next relevant steps forward are. The research method followed in this paper is qualitative, taking the form of a small-scale inquiry cast from a quality assurance perspective, that is social context-dependent and focusing on a specific case (e-learning in Bahrain pre-and-post COVID). It, thus, provides an interpretivist perspective in terms of knowledge. The data analysis points to a need for the establishment of a comprehensive set of guidelines for higher education institutions in Bahrain, to develop their own ‘Quality Assurance in E-Learning’ models. These models are simultaneously ones that can facilitate more accurate and in-depth quality evaluations by the Kingdom’s quality authority.References
Abdul Razzak, N. (2022). E-Learning: From an option to an obligation. International Journal of Technology in Education and Science (IJTES), 6(1), 86-110. https://doi.org/10.46328/ijtes.314
Downloads
Published
Issue
Section
License
Makaleler araştırma, öğretim ve özel çalışma amaçları için kullanılabilir. Yazarlar yalnızca makalelerinin içeriğinden sorumludur. Dergi makalelerin telif hakkına sahiptir. Yayımcı, araştırma materyalinin kullanımıyla doğrudan veya dolaylı olarak bağlantılı olarak veya bundan kaynaklanan herhangi bir kayıp, eylem, talep, işlem, talep veya maliyet veya zarardan sorumlu tutulamaz.
Bir makalenin yazarı(ları), makalenin dergide yayınlanmak üzere kabul edilmesi durumunda, yayınlanan makalenin Creative Commons “Atıf 4.0 Uluslararası” lisansı kullanılarak telif hakkına sahip olacağını kabul eder. Bu lisans, başkalarının belirli belirtilen koşullar altında telif hakkına sahip çalışmayı ve buna dayalı türev çalışmaları özgürce kopyalamasına, dağıtmasına ve görüntülemesine olanak tanır.
Yazarlar, makalelerinde telif hakkına sahip olmadıkları herhangi bir görüntü veya sanat eserini eklemek veya bu tür herhangi bir görüntü veya sanat eserini makalelerine dahil etmek için yazılı izin almaktan sorumludur. Telif hakkı sahibi, görselin veya sanat eserinin Creative Commons “Atıf 4.0 Uluslararası” lisansı altında makalenin bir parçası olarak çevrimiçi olarak serbestçe erişilebilir hale getirileceği konusunda açıkça bilgilendirilmelidir.
Bu eser, Creative Commons Atıf-Ticari Olmayan-Benzer Paylaşım 4.0 Uluslararası Lisansı altında lisanslanmıştır.